Assalamualaikum....
Hadoyaii..sebenarnye xtau nak tulis ape ni...Idea oh Idea, dimanakah anda. Puas dah tunggu ni tapi xdatang-datang lagi ni..traffic jam kot...mungkin mak sedare die sakit agaknya..huhu.(ape yang ko merepek ni Naim?)
Hahaha...xde lah sobonanyo den ni...eh eh kua Nogori plak..huhu.
Tibe-tibe teringat plak mase muda-muda dulu..huhu (ko dah tua ke Naim?)
Alaa...muda tu tak semestinye budak kecik..adoyaii...ko diam je la..bia aku cite..haaa...(yela yela...cer cite...cer cite..)
guest who?
(WEHHH....NAIM!! TU..TO..TOMOK KAN?) ha ah...tomok. Nape? ko jeles ke? hahaha...mase ni ko xlahir ag..tapi takpe..ko tetap aku..haha..camni la, ni teman nak citer ni kat kome semua..atoii..bakpe kua Perak plak ni? Lantak laa...haa..ni Naim nak cite tentang keadaan diri kita bila dah ber jaya nanti..
Mase ni Tomok baru je pas wat persembahan kat pekan..Naim try la cube test (bukan ke same je maksudnye tu?) tau la..saje je nak menambahkan jumlah perkataan..hehehe...ok ok sambung semula..Naim cube la nak jumpa die mase ni..ingatkan x dapat jumpe..tp disebabkan si Tomok ni sporting orangnye...akhirnye kitorang dapat bergambar same2 pada taun tu (2008)..huhu...
Camtu la..bile kita dah berjaya...dah terkenal..kita kena sedar dari mana asalnya kita sebelum kita berjaya ni...ada yang asalnye dari penyanyi restoran ataupun kugiran yang dok wat persembahan masa kenduri tu..
Tapi yang penting kita kena selalu belajar untuk menghargai orang yang telah banyak menyokong kita dalam proses untuk berjaya. Kerana apa? dek kerana merekalah yang telah banyak memberi semangat kat diri kita ni...mak, ayah, kaum keluarga,
kawan-kawan..jangan kita lupakan bila dah berjaya nanti k..INGAT TAU..huhu...
tu je la nak kongsi...sedikit sebanyak kita ambil pengajaran.
CHOW!! huhu
No comments:
Post a Comment